Verslag Véloklub rit Sambeek-Hommersum 6-9-2015
Zondagmorgen 7 uur stond ik naast mijn bed. Na een keigave feestavond van vrienden die 50 waren geworden, waarbij het gerstenat rijkelijk vloeide was het niet prettig om zo vroeg op te staan. Maar ja, je bent wegkapitein of je bent het niet. De plicht riep dus nadat ik 3 wekkers had uitgezet en naar buiten gekeken had, was het duidelijk: dit wordt een mooie fietsdag.
Het zonnetje scheen, de lucht was niet blauw en het regende ook nog eens een beetje. Buienradar geraadpleegd: regen stopt precies om 8.uur, dus dat zou wel goed komen.
Spullen bij elkaar geraapt, korte broek aan en op naar het verzamelpunt. Jan nog opgepikt en om 7.53uur stonden we als eerste bij de Sevewaeg. Schrik sloeg om mijn hart. Komt er niemand? Heb ik een route (eerste van mijn leven) uitgezet en moet ik hem dan bijna alleen fietsen? Maar gelukkig, 7 minuten later was onze voorzitter de laatste van 14 die aansloot en er vertrokken kon worden.
Het zou een links-rechts-links route worden, dus veel wenden en keren en dan op wegen waar zo min mogelijk auto’s kwamen. Dat hield dus in dat we na 25km pas in Venray waren.
Het waren niet direct de gebaande paden en zelfs oude rotten in het peloton zeiden dat ze nu op wegen kwamen waar ze bijna nooit kwamen of nog nooit geweest waren. Dat deed deugd. Het zonnetje scheen en brandde als een koperen ploert in ons gezicht (beetje overdrijven mag wel hè?). De vroege petatten waren klaar om geoogst te worden en de maïs stond er gelukkig goed op bleek later op de dag.
Achter Venray langs, richting Overloon, Stevensbeek richting Sambeek. Het tempo lag er goed op. De kopmannen deden uitstekend hun werk en er werd nergens in het peloton gemopperd. Kortom: fijne sfeer en iedereen zat lekker in zijn fietsvel, hoewel de lange broeken en kniebroeken er bij velen al als 2e vel overheen zat. Het is toch nog geen winter! Na in Sambeek op de boot gewacht te hebben gingen we richting onze buren in Duitsland. Door bossen en velden naderden we Hommersum en ging het richting koffiestop in Hassum. Hier had ik (al zeg ik het zelf) een ontzettend mooie plek voor uitgezocht. Ergens in een doodlopende straat in een oude boerderij waren wel 100 mensen aan het Frühstücken. Dit hield wel in dat we buiten moesten zitten, weliswaar met een afdak en een mooi uitzicht en een lekker fris windje was het daar goed toeven. De fietsen werden gestald en hier op daar op slot gedaan (want stel je voor dat oude gewoontes zich gingen herhalen, dat moesten we niet hebben).
Die Fraülein bracht ons een aantal thermoskannen hete Kaffee en een enkele thee en onze dag kon niet meer stuk.
Maar ja, er moest toch nog een stuk gefietst worden zodat we op een gegeven moment toch maar zijn gaan fietsen. De route vervolgde zich over talloze anlieger frei wegen zodat we weinig last hadden van auto’s. De wind werd wat lastiger maar nu bleek het voordeel van de grote maïs velden. Het tempo bleef strak. Tot op een gegeven moment de harde weg ophield, Links, rechts en vooruit allemaal zandwegen tot grote ontsteltenis van Henk. Hij had vorige week met 5 Bike4Life mannen deze route al helemaal gefietst en beoordeeld en achteraf de zandwegen er uit gehaald. Helaas dus een stukje gemist. Deze Strada Bianchi was ongeveer 1 km lang en was van goede kwaliteit zodat er geen commentaar was en ook deze horde overwonnen werd zonder de minste problemen.
Zo gingen we in gestaag tempo weer richting Weeze en Well waarbij toch nog een mooi nieuw stukje fietspad werd meegepikt (dit schijnt in de routes een gewoonte te zijn dat er altijd een stukje nieuw asfalt wordt meegenomen). Met een Auf Wiedersehen reden we richting Wellsche Hut en vandaar via Well de brug over. Met wat draaien en keren via Blitterwijck langs de maas riching Swolgen en Tienray binnendoor richting Sevenum waar we om 12.30uur weer aanbelandden bij de Sevewaeg na hier en daar op de route afscheid genomen te hebben van ploeggenoten.
Samengevat bleek uit het commentaar dat ik van verschillende mensen kreeg dat het een mooie route was, we geen lekke banden hebben gehad zodat de tussenstand van de Sisser niet veranderd is (wat niet gunstig is voor mij) en een mooi gemiddelde hebben gefietst van bijna 30km per uur. Ik heb genoten en vond het leuk om zo wegkapitein te zijn en voor de route te zorgen.
Volgende week onder leiding van wegkapitein Huub Huys gaan we richting Budel en vertrekken we om 8.00 voor de 105km lange tocht.