Ritverslag 8 augustus A-groep: Marathon naar “De echte 9e Zaligheid”
Zondagmorgen 8 augustus zal de geschiedenisboeken in gaan van de Véloklub als de marathonrit waar 2 jaar over gedaan is om deze te fietsen. Sjaak en ondergetekende hadden deze vorig jaar al voorbereid en het grootste gedeelte al voor gefietst en toen kwam in 2020, jullie raden natuurlijk al wat er zich onder andere vorig jaar zomer zich afspeelde in Nederland. Inderdaad het was veel te warm om zo’n lange afstand van 186 km te fietsen. 38 graden werd er voorspeld en dat was reden genoeg om deze marathon met een jaartje uit te stellen. En nee het was niet de Corona, wat jullie natuurlijk dachten. Die heeft inderdaad veel verpest de laatste anderhalf jaar, maar eerlijk is eerlijk, de marathon, daar had deze geen vat op.
Maar goed, de route van de marathon hadden Sjaak en ik vorig jaar dus al grotendeels gefietst. Hier en daar waren nog wat knelpunten (te scherpe bochten, slecht wegdek, zandwegen en dat soort geneuzel waar sommige fietsers gevoelig voor zijn 😉). Dit hebben we keurig aan de belendende gemeenten doorgegeven en gezegd dat dit in augustus 2021 toch echt in orde moest zijn, voor als wij langs zouden razen. Je denkt, dat als je iets netjes vraagt en de urgentie hiervan aangeeft, dat men dat dan ook klakkeloos zal doen, of minstens met ons zal overleggen als het niet gebeurd is en waarom dan wel niet.
Niks gehoord, dus 2 weken geleden zijn Sjaak en ik, met steun van Piet en Peet, deze route nog een keer helemaal nagereden en tot onze verbazing werd er op veel plekken nog hard aan de route gewerkt. Dat begon al op de weg naar Griendtsveen en op vele andere plekken zoals o.a. Best. Kon ik achteraf weer met de gemeenten bellen dat dit toch echt niet kon en dat er nog volop doorgewerkt moest worden. Nou, ik moet ze allemaal de complimenten geven want de route lag er tiptop bij, behalve nog wat grind in sommige bochten maar dat mag geen naam hebben.
Oké, dit ter inleiding van onze mooie rit.
Zoals gezegd, afgelopen zondagmorgen om 7.00 uur op onze startplek kwamen maar liefst 13 groene Véloklubmannetjes en 1 verdwaalde Zwitser uit Kapél. Een record aantal mannen was het huis en vrouw ontvlucht om toch maar te mogen genieten van deze, ontzettend mooie route. Na de benodigde instructies door Sjaak en mij met daarin de oh zo belangrijke pauzeplekken zijn we gestart voor onze tocht langs de 8 Zaligheden. Nou hoor ik weer een heleboel mensen denken: wat zijn nu weer de 8 Zaligheden? Mmmm, dat valt me dan weer tegen van jullie. Echt jammer! Maar goed, de 8 Zaligheden zijn een 8-tal (hoe verzin je het 😉) kleine dorpjes ten westen, noord-westen van Eindhoven. Deze dorpjes zijn van oudsher kleine armoedige dorpjes die hun naam ontleende uit de tijd van de opstand van België in 1830-1839 (België wilde weer eens onafhankelijk worden). Er woonden in die tijd vele arme katholieke keuterboertjes die hun zuurverdiende centjes verdienden op de arme, schrale zandgrond op de Kempen. In deze oorlog werden er vele soldaten gelegerd in deze dorpjes. Deze, veelal protestantse, soldaten (van rijkere komaf) hebben deze dorpjes spottend, de 8 Zaligheden genoemd. Dus als ik volgend jaar aan iemand in Sevenum vraag wat de 8 Zaligheden zijn dan verwacht ik hier een klip en klaar antwoord op. Afgesproken?
Dan terug naar de tocht. Vanaf het begin was het meteen koers. Er werd vanaf de eerste km een goed tempo gehanteerd en er werd vooraan goed afgelost, zodat ik na 15 km van kop af ging en effe lekker achterin kon hangen. Iedereen had de route gekregen, maar helaas had niet iedereen deze op zijn GPS gezet, of kon er niet zo goed mee omgaan, zodat er toch nog verschillende malen de verkeerde kant op werd gefietst. Toch nog maar eens een opfriscursus geven denk ik. Ben ik toch maar weer in de voorhoede gaan fietsen, zodat dit tenminste niet meer zou gebeuren (haha). Het was windkracht 4 tegen in de eerste 100 km en dat merkte je ook na verloop van tijd. In het begin werd er nog honderduit gepraat achter de koplopers, maar gaande weg werd het toch wat stiller. Het kan natuurlijk ook zijn dat men aan het genieten was van de mooie route. In het begin waren het natuurlijk nog veel bekende wegen, maar op een gegeven moment waren we Eindhoven voorbij en dat was wel een moment dat velen rond zich heen keken en dachten: hier ben ik nog niet geweest. Nadat we km ’s lang langs het Wilhelmina kanaal fietsten gingen we plotsklaps over naar het Beatrixkanaal en langs vliegveld Eindhoven. Langzamerhand naderden we via de Buikheide onze eerste pauzeplek in Vessem, waar we bij de Gouden Leeuw neerstreken om ons te goed te doen aan een paar koppen heerlijke koffie met appelgebak. Het meisje van de bediening was een echt schatje dat ons goed verzorgde. Helaas was de pauze weer snel om, zodat we weer afscheid van haar moesten nemen en weer op weg gingen om van hieruit de 8 Zaligheden aan te doen. We hebben ze bijna allemaal aangeraakt: Knegsel, Eersel, Duizel, Hulsel, Netersel, Steensel, Wintersel en Reusel. Tevens nog een stukje door de Belgische Kempen gefietst om via Witrijt Nederland weer binnen te komen. Vanaf hier ongeveer hadden we regelmatig flink wind in de rug, zodat de 40 vaak aangetikt werd. We kwamen steeds dichterbij Heeze waar onze tweede en laatste pauzeplek op ons wachtte in het pittoreske bosrestaurant: de Boschwachter. Er werden al de nodige fietservaringen uitgewisseld over de route en de omgeving.
Maar ook hier moest na een half uur afscheid genomen worden en maakten we ons op voor de laatste 45 km naar Sevenum. Deze gingen in volle vaart, het was tenslotte koers en Harry Lavryssen en Annemiek van Vleuten zouden trots op ons geweest zijn, als ze ons gezien zouden hebben, maar helaas hadden zij andere besognes en lukte het ze niet om met ons mee te fietsen. Maar goed, ook zonder hen lukte het ons, om rond de klok van 14.30 uur de laatste Zaligheid te bereiken. Want zoals iedere Sevenummer betaamt te weten ligt sinds een aantal maanden de echte 9e Zaligheid in Sevenum aan het Raadhuisplein en we noemen het ook weleens in de volksmond: Trapperie de Werkplats. De Kwaremont smaakt na zo’n mooie rit alsof een engeltje over je tong……….
Samenvattend kunnen we wel stellen dat de marathon van 2021 altijd te boek zal blijven staan als de tocht naar de 9e Zaligheid. Het was een prachtige tocht met 0 lekke banden en dat na 2679 km fietsen met 14 man. Iedereen was volgens mij tevreden (de vrouwen hoogstwaarschijnlijk ook, want ze hadden de rest van de dag nergens last van) zodat we terug kunnen kijken op een mooie dag. Ik zou zeggen, tot een volgende keer,
Met sportieve fietsgroeten, Henk Hoeijmakers, mede wegkapitein historische marathon 2021
O ja, iedereen mag rustig met ons meefietsen als je dat wil. 😉
Ritverslag 8 augustus B-groep: “Rondje Sevenum”
Met 5 man vertrokken. Het waaide hard. Volgens het programma naar Kinrooi, maar werd gewijzigd in een rit om Sevenum.
De volgende plaatsen werden aangedaan: Horst, Grubbenvorst, Tienray, Castenray, IJsselsteijn, Zeilberg en zo naar Griendtsveen. Bij de Morgenstond lieten we ons de koffie goed smaken. Vandaar via Helenaveen naar Panningen, waar we Jan afgezet hebben, op huis aan. Totaal 88 km. Net voor 12 uur terug. Jammer dat Jac O. een afloper had en heeft een kortere weg genomen. Al met al een mooie rit, maar wel teveel wind. Volgende keer beter.
Groeten van wegkapitein Henk Janssen.
Programma zondag 15 augustus 2021:
A- groep:
Route: De Kempen – Malpi (120 km), Wegkapitein: Sjaak van Enckevort, Vertrek: 7.30 uur
B-groep: Route: “Verrassingsrit Frits” (85 km), Wegkapitein: Frits Hendrikx, Vertrek: 8.00 uur