Ritverslag zondag 10 juli jl.
Berg en Dal, Groesbeek, Ubbergen………plaatsen die u in de buurt van Nijmegen aantreft. De komende week hét middelpunt van de grootste vier daagse in Nederland en eerder dit jaar de streek waar de caravaan van Giro d’ Italia doorheen trok. Ook een gebied waar de Veloklub elk jaar weer een rit naar toe organiseert. Je hoeft niet lang te kunnen tellen om te weten dat het een van de langere ritten is die de veloklub op hun programma heeft staan. Vandaar dat er vroeg werd gestart, in de hoop rond het middaguur weer terug te zijn in Sevenum. De uitdaging werd aangegaan door een zevental leden. Enigszins weinig……… klopt, vakanties, vroege tijdstip en wie weet de afstand schrikten enkelen wellicht af. Desondanks begon het zevental onder geweldige weersomstandigheden aan de tocht naar het noorden. De laatste weken had ondergetekende wat weinig tijd overgehouden om te trainen, maar met de restanten van het in Frankrijk opgebouwde spiervolume een kleine maand eerder, moest het wel te doen zijn. De route voerde in grote lijnen langs de Maas, tot Heijen, waar koers werd gezet naar Ven Zelderheide. Langs het Reichswald naar Bredeweg en Groesbeek . In tegenstelling tot andere jaren (we fietsten van Berg en Dal naar Groesbeek) volgden we nu vanuit Groesbeek de Zevenheuvelenweg naar Berg en Dal. Deze rijrichting is met het hoogteverschil van dik 50 meter meteen de lastigste variant. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, zijn het vier korte klimmetjes. Was het tijdens de Giro bezaaid met mensen langs de kant……nu zag je alleen wandelaars en andere fietsers die de hellingen daar trotseerden. Eenmaal boven gekomen werd in Berg en Dal alvast de pauzeplek “de Heksendans” voorgesteld. Maar voordat het zover was, werd nog eerst een lusje naar het lager gelegen Ubbergen gemaakt. Via de steile Oude Holleweg, waar Jan E. en ik nog bijna frontaal werden aangereden door een onbezonnen, dalende fietsster (ja u leest het goed, een vrouw) reden we omhoog om de Heksendans rond de klok van 10 uur te bereiken. Na een bijna struikeling over de parasolvoet belandde ik in de klaarstaande stoel op het terras. Inmiddels hadden we 78 km. gereden. En kon er even naar vrienden en bekenden geappt worden. De koffie, broodjes, cola en wat nog meer, ging erin als koek bij iedereen. Na de ravitaillering ging de koers via Plasmolen naar Gennep. De wind was behoorlijk zijn best gaan doen en maakte het toch al niet te grote peloton best lastig. Gelukkig dat er ter hoogte van Bergen wat beschutting in de vorm van bos was, waardoor hier wat voordeel te behalen viel. Tijdens de laatste kilometers nodigde de wegkapitein nog iedereen uit om op eigen kosten een glas mee te gaan heffen op het zonnige terras. Hieraan gaven 4 leden gehoor en werd de rit nog kort geëvalueerd. De zondag was weer mooi begonnen en werd nog mooier toen ’s middags Tom Dumoulin de koninginnenrit in de Tour de France wist te winnen. Geweldig en knap, zeker als je zelf weet hoe lastig het is om bergen te bedwingen met een fiets. Wie weet wordt komende zondag nogmaals zo’n mooie dag. De Tour rijdt dan wederom een bergetappe en de Veloklub trapt dan een rit onder leiding van Sjaak v. Enckevort naar het Belgische Bree en Lozen. Niettemin een tochtje van 130 km. Weliswaar iets minder als vandaag, toen we met een tellerstand van 144 km thuiskwamen. Een rit welke gekenmerkt werd door het constante tempo, geen pech, lekke banden of iets dergelijks. Ik kijk al uit naar volgende week. Het vertrek is dan om 7:30 uur.
Groet Huub Huijs