Ritverslag fietsmarathon Véloklub: zondag 30-7-2017
Vandaag stond de uitgestelde marathon (vanwege slecht weer) van 2 juli weer op het programma. Gelukkig was het weer vandaag een stuk beter, want bij de start om 7.00 uur was het zelfs al 21°C! Helaas wel een harde ZW-wind. Dat weerhield de 9 Véloklub-leden en de 5 TWC-Oranjeleden er niet van, om aan deze marathon van ruim 200 km van start te gaan.
Onze wegkapitein Ger Driessen was hier behoorlijk mee in zijn nopjes, want hij had in deze marathon ook weer veel voorbereidingstijd gestopt. Onder de aanwezigen ook een vrouw en wel Marjo Peeters van TWC. Zij vond het maar wat spannend, want 200 km en die harde wind en de nodige beklimmingen kregen toch twijfel op haar gezicht. Komt goed, zei iedereen tegen haar en het kwam goed.
Na een korte briefing van Ger, vertrokken we via Maasbree naar Baarlo, Neer, Horn, Roermond en Vlodrop. De kopposities werden, mede door de harde tegenwind, volgens het TWC-principe gewisseld (iedereen regelmatig blijven doordraaien). Dit werkte overigens heel goed!
Bij Vlodrop werd de grens overgestoken en koers gezet richting Effeld, Ophoven, Heinsberg, Scheifendahl en Straeten. Een mooi stukje Duitsland met mooie wegen. Na een prachtig stukje bosgebied werd er toch weer terug gekeerd naar Nederland en wel bij de grensovergang Gangelt/Schinveld. We kwamen toen in een gebied met de plaatsnamen die op “rade” eindigen. Via Etzenrade, Bingelrade fietsten we naar Doenrade. Toch was ik wel nieuwsgierig wat nou de betekenis was van het woord “rade”. Het woord betekent: “rade-rode-rooiïng, ontginning”. Het is dus een ontgonnen gebied.
Na ruim 80 km bereikten we het mooie kasteel Doenrade. Hier had onze wegkapitein Ger de eerste pauze gepland. Met 14 man (waarvan 1 vrouw) ineens het terras bevolken, vergt toch wel wat organisatie talent. Koffie/thee/cola en iedereen natuurlijk een groot stuk Zuid Limburgse vlaai. Ger adviseerde ons de “Kasteelvlaai” te nemen, maar die was al na 5 bestellingen uitverkocht. Enkelen stapten over op appelgebak, want daar lag kennelijk de hele diepvries van vol. De kasteel vlaai en de kersen- en abrikozenvlaai gingen er prima in, maar het appelgebak was niet te harden. Het reclamespotje over de zelf gebakken taart: “Annet die taart is niet te harden, echt vies hoor etc.!” is waarschijnlijk hier ook opgenomen.
Na deze eerste break ging iedereen betalen, hetgeen zeer klungelig verliep. De serveerster had er weinig kaas van gegeten. Groot was onze verbazing dan ook, toen ze achter ons aan kwam rennen en meldde dat er maar liefst 7 stukken vlaai niet waren afgerekend. We keken de gastrijders van TWC eens bestraffend aan, maar die hadden toch echt alles betaald. Wij vertrokken met de tekst: “Wij hebben allemaal alles betaald, schoon de boekhouding maar eens goed op”! Succes ermee en de groeten van Noord Limburg!
Na deze pauze zou het betere klimwerk van het prachtige glooiende Zuid Limburgse landschap komen. Veel mooie zogenaamde “holle wegen” en mooie maar toch ook wel pittige beklimmingen. Onder andere de Koekoeksberg, de Fromberg, de Snijdersberg, de Hulsberg en de vervelende klinkers van de Maasberg in Elsloo stonden op het programma. Dit was tevens het kolfje naar de hand van Marjo. Zij stond haar “mannetje” echt wel in deze beklimmingen. Bij een van de steilste beklimmingen (met een max van 17%) kwam Marjo zelfs als 2-de boven. Klasse Marjo! De Slingerberg namen we voor de variatie maar eens in de afdaling. Het fietsen ging bij iedereen wel naar behoren, alleen Jo klaagde een beetje over minder goede benen, maar dat herstelde helemaal in het eindefase van deze rit. Hij is toch een echte diesel!
Wat ook heel “goed” ging, waren de lekke banden. Peter Driessen begon met een lekke band en Pierre moest een scherpe tak uit zijn achterband trekken, waardoor deze ook begon te sissen. TWC kon toen ook niet achter blijven en vlak voor Elsloo reed Leon lek. Nou, nou zo heb je geen lek en even later slaat het lek-noodlot alsnog toe. Inmiddels hadden we wel weer een heel traject afgelegd via Oirsbeek, Schinnen, Vaesrade en Hoensbroek. Peter Dr. herkende in Hoensbroek meteen de omgeving, waar hij amper een half jaar geleden nog aan het revalideren was geweest. En dan vandaag toch maar weer meedoen aan een fietstocht van meer dan 200 km. Dat is nog eens klasse Peter! Emotioneel momentje, maar wat een overwinning! Super!
Na Hoensbroek volgeden Weustenrade, Voerendaal, Windhagen, Ransdaal, Klimmen, Geulle, Elsloo en Berg aan de Maas. Hoogtijd om maar eens naar België te gaan, moet Ger gedacht hebben. In Berg aan de Maas over het gratis veerpontje (alleen gratis voor fietsers en voetgangers) naar België. Via een fantastisch aangelegd betonnen fietspad langs de Maas fietsten we richting Maaseik. Inmiddels hadden we de ZW-wind vol in de rug en kon de gemiddelde snelheid een beetje worden opgekrikt. Het was dus maar een peulenschilletje om het mooie marktplein van Maaseik te bereiken. Ger had daar Café-restaurant “De Beurs” (geen familie van De Beurs in Horst) uitgezocht voor de 2-de pauze. Foute keuze bleek achteraf. Velen bestelden daar als lunch een klein pastagerecht (kinder-spaghetti) , echter het duurde allemaal zo verschrikkelijk lang, dat na ruim 3 kwartier Hay er zich eens mee ging bemoeien en stapte licht geagiteerd de zaak binnen en sprak er “duidelijke” woorden. Dit alles niet zonder succes, want 5 minuten later stond het gerecht op tafel. Volgende keer maar eens eerder naar binnen gaan Hay!
Na deze pauze van ruim 1 uur nog even de laatste 60 km vlotjes afwerken.
Maar dit verliep helaas toch nog met enkele vertragingen.
Via de bekende plaatsen Kessenich en Groot-Beersel de grens weer over richting Ell. Niks aan het handje zou je zeggen, maar plotseling bij het links afdraaien maakte Henk een rare snoekduik. Henk die vele sporten machtig is (o.a. tafeltennissen, hardlopen, MTB’en, wandelen, etc.) verloor de macht over zijn stuur en begon al vallend een soort van “schoolslag” en smakte tegen het asfalt. Wat is hier aan de hand, dacht de rest? Glad stukje asfalt (olie ?) of met de pedaal de grond geraakt? Hier riep captain Ger, ik heb het al gevonden: een lekke voorband. Hierdoor is de fiets dus nagenoeg onbestuurbaar. Henk kwam er gelukkig met wat schaafwonden van af. In het begin bloedde het behoorlijk, maar van een ziekenauto wilde Henk niks weten. Ik ga mijn werkgever toch niet bellen! Saillant detail is wel dat er op dat moment een trauma helikopter overvloog. Gelukkig, voor Henk, werd zijn lekke voorband door de rest van het peloton even gefikst.
Na deze reparatie en nadat Henk van de schrik was bekomen (Henk is overigens wel wat gewend) werd de koers weer op gepakt. Dit zal toch wel de laatste tegenslag zijn, maar nee hoor. In het bosgebied, vlak na Heibloem, reed Peter Dr. voor de 2-de maal lek. Gelukkig kon Sjaak hem een reserve bandje geven, want Peter was er helemaal doorheen.
Daarna ging verder alles prima. Louis en Eugène namen vlak voor Panningen de verkorte route en de rest stoomde door tot het gezellige en drukke terras van de Sevewaeg, waar we pas om 17.50 uur arriveerden. We kregen er een prima plaats en werden er op onze wenken bediend. Daar kunnen ze in België nog iets van leren. De “Radlers” gingen er goed in, alhoewel Peter Hermans er wel heel kwistig mee omging.
Ondanks de kleine tegenslagen had iedereen toch een zeer mooie fietsdag beleefd en daar werd natuurlijk op geproost.
Marjo genoot er ook zichtbaar van, maar keek wel een beetje beduusd door de vele complimenten die aan haar gericht waren. Nee Marjo, je was top vandaag!
Ger bedankt voor deze zeer mooie tocht, die je weer super geleid hebt!
Tevens danken we ook onze gastrijders van TWC Oranje uit Horst.
Van de overige deelnemers:
Véloklub: Pierre Engels, Peter Hoeijmakers, Peter Driessen, Jo Hendriks, Louis Grubben, Eugène v. Bavel, Henk Hoeijmakers, Sjaak v. Enckevort
TWC-Oranje: Peter & Marjo Peeters, Peter Hermans, Hay Keijsers, Leon v.d. Hulst
Statistieken:
Ritlengte: 208 km.
Gemiddelde: 27.2 km/uur.
Hoogtemeters: 844 m.
Groetjes,
Sjaak van Enckevort
Programma zondag 6-8-2017
Route: Kempen/Malpi (120 km)
Wegkapitein: Peter Driessen (gewijzigd)
Vertrek: 7.30 uur
Programma zondag 3-9-2017
TWC Oranje nodigt de Véloklubleden uit voor haar jaarlijkse marathon die gehouden wordt op 3-9-2017. Verdere informatie volgt nog.