Deze mooie zondagochtend staan er 13 Véloklubleden klaar om de route naar het Duitse “Kempen” te fietsen. De wegkapitein van vandaag was, net als vorig jaar, Peter Hoeijmakers. Zijn Lottumse plaatsgenoot Alwin Opbroek was er ook weer bij en Peter zou hem eventueel nog goed kunnen als meesterknecht gebruiken. Met de nodige jaloezie verbaasde zich iedereen wel over de chocoladebruin getinte en glad geschoren beentjes van Alwin. Het leek wel of hij enkele weken op een Curaçao’s strand had gelegen. Maar het is toch echt verkregen door de zonneschijn, op de Lottumse rozenvelden, zei Alwin.
Hans Scheres was er vandaag helaas niet bij. Hij maakte vorig jaar nog een lelijke val over een gladde metaalstrip op de fietsersbrug naar het voormalige Floriade terrein. Reden voor onze wegkapitein Peter Hoeijmakers om deze fietsbrug uit de rit van vandaag te halen. Prima!
Met de overwegend krachtige oostenwind moesten we richting Venlo al behoorlijk vroeg onze krachten aanspreken. Lastig was ook, dat we tegen de zon in moesten kijken, die op ongeveer stuurhoogte stond.
Wegkapitein Peter, die normaal gesproken achterin het peloton te vinden is, moest dus vandaag zelf het zware kopwerk doen. Maar dat is Peter wel toevertrouwd. Bij zijn andere fietsclub het “Limburg Express Cycling Team” (LECT) moet hij ook vaker vol aan de bak. Peter zijn motto is altijd: “Genne kwats, mar knêje!”
Via Blerick, Venlo, Kaldenkirchen, Schlibeck, Grefrath reden we toch al vrij “diep” Duitsland in. We kwamen zelfs in de buurt van Krefeld! Er werd wel volop gekeuveld, want iedereen was toch wel in zijn nopjes over het zeer fraaie najaarsweer. De route van Peter is echter geen snelle route. Zeer veel bochten en ook de nodige verkeerssituaties. Dit betekent dus wel veel “draaien en keren”, wat de snelheid niet ten goede komt. Een ding is wel zeker, de route is fantastisch! Toch kregen we in de buurt van Grefrath wel een probleem. Ward Derix, ons kersverse nieuwe lid, reed lek en dat leverde toch de nodige vertraging op. Waar het nou aan lag weten we niet precies, maar de band was zeer moeilijk op de velg te krijgen. Of is een cursus “band wisselen” een idee? Met vereende krachten werd het probleem toch verholpen.
Tot de koffie ging alles verder prima. Na ruim 50 km had Peter de koffie gepland op een nieuwe locatie en wel in de “Biergarten van Hof Café Wingertsches Erb”. Het was allemaal wel wat gedateerd, maar het Känchen Cafee werd hier toch heerlijk genuttigd.
Na de pauze kwam de meesterknecht Alwin van wegkapitein Peter naar de koppositie. Hij zette de snelheid goed op de teller en bleef toen tot in Sevenum maar stug doormalen. Klasse Alwin! Via Königshütte, St. Hubert, Schlick, Wachtendonk en Straelen fietsten we weer naar de Nederlandse grens. Bij de grensweg vlak voor Jagersrust in Velden ging nog een Nederlandse automobilist redelijk erg door het lint. Hij kon helaas maar moeilijk verkroppen dat hij voor enkele mede fietsers moest inhouden. Een aantal van ons moest snel de berm opzoeken, maar gelukkig ging het allemaal net goed. Over “stress-kippen” gesproken!
Via het mooie Schandelo, Hasselderheide en Hasselt reden we naar het veerpont Velden/Grubbenvorst. De snelheid zat er bij de veerman helemaal niet in. In dezelfde tijd hadden we zeker de terugreis via Venlo kunnen realiseren. Had de penningmeester ook nog een kleine tien euro kunnen besparen. Willy bleef uiteraard achter in Grubbenvorst, maar de rest fietste naar Sevenum waar ze om ca. 12.30 uur arriveerden op het reeds goed bevolkte terras van de Sevewaeg. Het was er na deze mooie rit nog zeer goed toeven met een heerlijk gekoeld drankje.
Peter bedankt voor deze supermooie tocht.
Statistieken:
Ritlengte: 100 km
Gemiddelde: 28,6 km/uur.
Groetjes,
Sjaak van Enckevort.
Programma 2-10-2016
Route: “Baexem-Grathem-Hunsel-Thorn” (90 km)
Wegkapitein: Huub Hendriks.
Vertrek: 8.30 uur
Alternatief programma 2-10-2016 Informatie hierover volgt nog en opgave dient te gebeuren bij Jan Engels.