Fietsweekend Véloklub naar Havixbeck (Ge): “Jantje lacht, Jantje huilt”.
Zaterdag 15-8-2015. Heenreis Sevenum-Havixbeck
Een weekendje Luxemburg is de laatste jaren niet meer zo in trek geweest vandaar dat Ger Driessen het plan had opgevat om een 2-daagse naar Duitsland te organiseren. Dit idee werd links en rechts eens getoetst en met succes. Er was wel voldoende animo om aan zo’n weekend deel te nemen. Ger ging aan de slag en bereidde een heel mooie heen- en terug-route naar het Duitse Havixbeck voor, gelegen in het mooie glooiende Münsterland. Ter hoogte van het Nederlandse Winterswijk. Gedeeltes van routes had Ger reeds vooraf gefietst en het Hotel Beumer had hij ook al gereserveerd.
Maar liefst 8 Véloklubleden (Ger Driessen-wegkapitein, Piet Janssen, Pierre Engels, Louis Grubben, Huub en Jo Hendriks, Jan Engels, en Sjaak van Enckevort) hadden zich aangemeld voor dit weekend. Ook had Ger een volgauto geregeld en deze werd bemand door Henk Janssen en zijn leuke vriendin Nelly. Dit bleek achteraf een gouden greep te zijn geweest van de organisator.
Om 8.00 uur stonden we in Sevenum bij de kerk gereed voor vertrek. Temperatuur was al goed, dus konden we in de korte mouwtjes op pad. Heerlijk!
In Broekhuizen kruisten we met het veerpont de Maas over. In een mum van tijd reden we Duitsland al in. Goed en wel in Duitsland stonden we voor een op afstand bediende spoorwegovergang. Pierre meldde zich in de microfoon met: “Wir wollen gerne überstecken”! Was wollen Sie, antwoordde een verbaasde dame? Wir wollen überstecken, antwoordde Pierre nog eens in zijn beste Duits. Dass heisst überqueren, antwoordde de kribbige dame. De rest lachen, maar de slagboom ging wel omhoog.
Het tempo werd redelijk hoog gehouden door onze captain Ger. Zeker op de dijken langs de Rijn fietsten we flink door met een lichte rugwind. Na bijna 70 km bereikten we onze 1-ste stop en wel het Hotel Restaurant “Wacht am Rhein” in Wesel-Büderich. Prachtige locatie met mooi uitzicht op de Rijn. Henk en Nelly waren zeer enthousiast over ons fietsen en ze moedigden ons al rijdend vanuit de auto diverse malen aan. Ook maakten ze de nodige foto’s. Het begint bij mij wel een beetje te kriebelen als ik jullie zo zie fietsen, zei Henk. Maar ja, nu ben ik de volgauto chauffeur en dat is ook heel gezellig met Nelly.
Het Känchen Kaffee en de eigen gesmeerde broodjes gingen er goed in op deze prachtige “Rhein-Blick”. Hier kikkerde iedereen goed van op en waren we klaar voor de volgende 60 km.
We reden een Rijnbrug over en kwamen toen in het stadje Wesel. Dit betekent de nodige stoplichten en dus af en toe stapvoets fietsend. Dodelijk voor het gemiddelde, zullen we maar zeggen. Toch verliep dit allemaal vlekkeloos. Onze wegkapitein Ger glunderde dan ook vaak van oor tot oor.
Dit mooie fietsgebied was voor ons allen nieuw en we genoten van de omgeving en ook van het mooie weer (ca. 25°C). Het bereiken van de 2-de pauzeplaats een Bäckerei in “Haltern am See” was dan ook een kippetje. Heerlijk buiten zittend op het terras genoten we van de koffie en het altijd goede Duitse gebak. Henk en Nelly hadden het stadje al eerder bereikt en al wandelend de binnenstad verkend. Ook zij genoten van de fietstocht en dat deed ons allen goed. Na deze pauze was het nog ca. 70 km voordat we onze bestemming Hotel Beumer in Havixbeck zouden bereiken. Aangezien het nogal warm was, stelden we voor om halverwege nog een cola-stop in te gelasten. Iedereen akkoord, echter halverwege zagen we nergens een horeca gelegenheid. We waren in de “Middle of nowhere” aan het fietsen. Prachtige wegen en natuur maar geen cola dus. Dan maar door kachelen en op naar de pils op het terras van Hotel Beumer. Dit terras bereikten we om ca. 16.30 uur na 187 km fietsen.
Alles was prima verlopen en de verzorging van Henk en Nelly was perfect geweest. Bedankt.
Hotel Beumer is op het oog wel een gedateerd hotel. Geen WiFi, maar wel een 3-D TV (ha-ha beeldbuis) op de kamer. Maar ja de meesten van ons zijn ook wel wat gedateerd en dus voelden wij er ons vrij snel thuis. De “Frau-des-Hauzes” was ook al flink op leeftijd, maar bediende ons wel heel goed. Na een heerlijke douche beurt namen we plaats op het terras. Hier werden de nodige Erdingers, Pott’s (Dunkel Landbier) en Bittburgers besteld. Wat een mooie dag hebben we toch gehad. Iedereen had er van genoten. Als het morgen zo wordt dan tekenen we ervoor, zeiden de optimisten.
Na he indrinken, gezamenlijk lekker gegeten in het hotel en daarna wilden we nog het terras op maar inmiddels was het beginnen te regenen. “Dass gibst doch nicht”, zeiden we.
Dan binnen maar verder in de hotelbar, samen met de Duitse stamgasten. Sjaak vroeg tevergeefs naar de Duitse Schlager muziek. Hij wilde wel wat leven in de brouwerij. “Junge komm bald wieder” van Freddie Quinn en dat soort werk. Helaas, hadden ze dat allemaal niet! Toch was het er nog zeer gezellig, totdat enkele Duitse gasten zeiden dat het morgen veel zou gaan regenen. Wass? Regen?! Wij geloofden hen niet en bestelden nog maar wat bier om ons wat moed in te drinken. Toch maakten we het niet super laat, want een ding is zeker, we moeten morgen hoe dan ook, toch naar huis.
Regen of geen regen!
Statistieken:
Ritlengte 187 km.
Gemiddelde: 28.6 km/u
Hoogtemeters: 518 m.
Zondag 16-8-2015. Terugreis Havixbeck-Sevenum.
Toen we vanmorgen de rolluiken optrokken zagen we meteen: het is grijs en het regent.
“Scheisse” was de gedachte van iedereen. Zouden die stamgasten, die nu nog op 1 oor liggen, dan toch gelijk hebben gehad. Veel regen vandaag!?
Het ontbijt in het hotel was fantastisch. Niks op aan te merken en heel goed verzorgd.
Iedereen buffelde flink wat naar binnen, want ca. 200 km fietsen kost veel energie (> 4000Kcal).
De planning was dat we om 9.00 uur zouden vertrekken, maar door het aantrekken van de nodige regenkleding werd dit toch nog 9.15 uur. Sjaak twijfelde nog het langste, want hij vond dat het helemaal niet zo hard regende. Toch deed ook hij het regenjasje maar aan. We werden door de cheffin van het hotel uitgezwaaid met de woorden: “Jungens komm bald wieder”! Nou ja, zeg!
Ger had ons al gemeld dat de eerste 60 km een verrassing zou zijn, omdat hij dat stuk nog niet gefietst had, maar de verrassing was kennelijk: de onophoudelijke regen! Het was grijs, regenachtig, nat en veel kouder dan gisteren. Nou dan moet je van goede huize komen om er nog de lol van in te zien. Toch probeerde Sjaak het om onderweg de Duitse Schlager van Drafi Deutscher te zingen: “Weine nicht wenn der Regen fällt, dam-dam, dam-dam”. De lachspieren werden hierdoor toch nog aan gespannen. Blij waren we toen we na 68 km onze 1-ste stop voor vandaag de “Konditorei in Heiden” bereikten. We waren gelukkig wel welkom, terwijl we toch “ziepnat” binnen kwamen. Het water liep ons uit de fietsbroeken. Gelukkig hadden ze kunstleer stoelen en een emmer en dweil om achteraf alles weer op te drogen. Toch hartverwarmend! De “Pott” koffie en het zelfgemaakte lauwwarme gebak smaakte natuurlijk nu nog lekkerder. Het bleef maar regenen! Zou het nog wel droog worden vandaag? Ger belde Miek (thuisfront) eens op en kreeg daar het onheilspellende bericht dat het wel eens de gehele dag zou kunnen blijven regenen. Nou veel natter kunnen we toch niet worden. Hier waren zelfs geen regen overschoenen tegen bestand. Met frisse tegenzin dus weer de fiets op, want met zelfmedelijden kom je niet verder. Nee het leven van een wielrenner gaat niet altijd over rozen. De omgeving zal wel prachtig zijn geweest, maar wij zagen het niet meer. We moesten tè geconcentreerd op het wegdek letten, want in ongelukken hadden we al helemaal geen zin. Ook waren we bevreesd voor lekke banden met dit hondenweer. Maar vooralsnog bleven ze uit. Ger had zich ’s morgens op kop gezet en was daar niet meer vanaf geweest. Is hij nou helemaal gek geworden, dacht de rest? Blijft hij nou de hele dag op kop rijden? En dat toch met de nodige tegenwind. Toegegeven, Ger heeft wel roestvrij stalen beenspieren!
Af en toe kregen we als verrassing een grindweg en dat betekent dus: zeer rustig fietsen. Zo moesten we ons door deze dag heen zien te worstelen. Sommigen dachten al zelfs aan het warme bad, dat ze thuis aangekomen, meteen zouden induiken. De volgende stop had Ger in de Biergarten van Restaurant “Op den Huck” in Appeldorn gepland. Nou de Biergarten was dus gesloten, maar in het café-restaurant werden we toch hartelijk verwelkomd. De eigenaar sloofde zich uit om het ons naar de zin te maken, hetgeen ook lukte. Hij gaf ons zelfs, wel op verzoek, nog een fikse korting. Laatste restje van de “Wiedergutmachung”? Vielen Dank!
De laatste 60 km moesten nog worden overbrugd. Dit zou wel gaan over de door ons bekendere wegen en het lijkt dan net of het dan niet zo ver meer is. Nog steeds regen, maar gelukkig nog steeds geen lekke banden. Wel zat Ger nog steeds op kop te sleuren, ondanks de vermoeidheid die ook hem parten begon te spelen. Net als de hele dag al, gewoon verstand op nul zetten en maar doorstampen.
Om 18.25 uur bereikten we het kletsnatte en onbevolkte terras van de Sevewaeg. Sommigen gingen nog wel naar binnen voor een consumptie, maar het merendeel ging toch naar huis om zo snel mogelijk een warme douche of warm bad te nemen.
Ger had vandaag inderdaad de gehele tocht op kop gefietst. Klasse Ger!
Morgen heb je een rustdag verdiend!
Ger bedankt voor de gehele organisatie van dit weekend. Super!
Jammer dat je het weer niet hebt kunnen regelen, anders was het nog veel mooier geweest.
Het weekendweer was zaterdag zeer goed en zondag zeer slecht en dus was het:
“Jantje lacht, Jantje huilt” oftewel “Boffen en Soppen!
Ook heel veel dank zijn we verschuldigd aan de enthousiaste begeleiders Henk en Nelly.
Bedankt voor jullie gezelligheid, de aanmoedigingen en de super verzorging. Geweldig gedaan!
Statistieken:
Ritlengte 195 km.
Gemiddelde: 27.2 km/u
Hoogtemeters: 616 m.
Groetjes,
Sjaak van Enckevort
