Ritverslag Marathon TWC Oranje Horst ook op 24 augustus j.l.
Nadat enkele weken terug de Veloklub hun marathon van 200 km. reden en leden van TWC Oranje uit Horst hiervoor uitgenodigd waren, was vandaag de revanche voor Horst om een mooie lange tocht uit te zetten, waarvoor ook de leden van de Veloklub uitgenodigd werden.
Waren de mannen van de veloklub vorige week nog in de veronderstelling dat de tocht naar Valkenburg voerde, kwamen zij deze week tot de conclusie dat er exact in tegenovergestelde richting gefietst zou gaan worden. Dit was wel even wennen, want naar Valkenburg…….tja, dat is altijd een prachtige rit.
Vandaag dus de andere kant op en ook nu zou blijken dat hier hele mooie fietstochten verreden kunnen worden. Om 7.30 stonden Sjaak v. Enckevort, Ed Claassens, Ger Driessen, Peter Hoeijmakers, en Huub Huijs met het hele gezelschap van de Horster club bij de Merthal om elkaar een hand te schudden voor diegene die mekaar nog niet kende. Hierna volgde een korte briefing van de wegkapitein(s) van de dag, waarna koers werd gezet richting Zuid Veluwe. Via Well reden we Duitsland in en maakte de oversteek naar naar Emmerich waar we de brug over de Rijn namen om in ’s Heerenberg wederom op Nederlands grondgebied de tocht voort te zetten. Alles verliep zeer spoedig en de volgauto reed op zijn makkie achter ons aan. Welke plaatsjes we allemaal gehad hebben is mij ontgaan. Uiteindelijk bereikten we rond de klok van 11 uur onze pauzeplaats “de Posbank” in het Gelderse Rheden. Vanaf de top van deze Veluweheuvel was er een prachtig uitzicht over de heidevelden welke nu in augustus pimpelpaars kleurden. Mede door het op dat moment nog prachtige weer was het goed toeven op het terras. De inwendige mens kreeg zijn aandacht en na deze smakelijke verrassing moest er een foto genomen worden van het hele gezelschap bij het standbeeld van prinses Beatrix, welke zich (hoe kan het anders) ook op de fiets begaf. Het was op zich heel bijzonder want haar fietsenframe was nog van staal, en waar zie je dat nog, buiten een enkel exemplaar wat hier en daar in de schuurtjes onder de stof dreigt te geraken. Stoffig was het op de Veluwe niet, zeker niet toen we aan de terugreis waren begonnen en boven Arnhem donkere wolken de zon de baas werden. Even dachten we nog dat we de dans zouden ontspringen maar die gedachte was van korte duur. In een mum van tijd viel het water met bakken uit de hemel. Tot overmaat van ramp was Pieter met zijn volgwagen het fietsende peloton kwijtgeraakt en moest hem worden uitgelegd waar hij zijn moest. Met een schuilpauze van ik denk wel een half uur, waarin de buitentemperatuur terug zakte naar 10 graden C. (volgens mijn navigatie) kon de tocht voorzichtig worden voortgezet. De spieren hadden door de kou een flinke opdonder gehad en moesten weer op temperatuur komen wat door de natte kleding langzaam verliep. Gelukkig viel er nog wat te klimmen in het rijk van Nijmegen waardoor de lichaamswarmte gelukkig toch wat overhand kreeg. In Milsbeek stond ons nog een lekker kopje koffie met een stukje vlaai te wachten waarvan gretig gebruik werd gemaakt. Met nog zo’n 40 km te gaan, begonnen we aan het laatste traject waar de weergoden ons gelukkig beter gezind waren. Bij de beurs werd er nog gezellig een glaasje gedronken op de goede afloop van deze mooie lange tocht, die ook nog eens zo’n 900 meter hoogteverschil telde. Een mooie training voor enkele die de komende weken nog flink aan de bak moeten bij de verschillende fietsuitdagingen welke her en der in het land worden georganiseerd.
De ritlengte bedroeg 203 km. (vanuit Horst) en het gemiddelde lag ondanks het klimwerk toch nog op zo’n 28,6 km/h. Namens alle Veloleden wil ik TWC Oranje en de organisatie van deze prachtige tocht van harte bedanken dat zij ons gebieden van Nederland hebben kunnen laten zien, waar we nog nooit geweest waren, maar zeker ook voor de hapjes die we onderweg hebben mogen ontvangen. Bij deze Merci. Ook Pieter van harte bedankt voor de zorg die je geboden hebt met de volgauto.
In een woord fantastisch.
Groet Huub Huijs
