Voor vandaag had de rittencommissie voor mij een route naar Gemert in gedachte, maar aangezien ik in die omgeving weinig fiets en dus niet zo goed de weg ken (en niet meer de ruimte had om een route uit te zetten), heb ik een oude route naar Straelen uit de kast gehaald.
Aangezien de meesten deze route nog niet gefietst hadden, een mooie uitkomst.
Een route van 100 km stond op het schema, deze voldeed daar met 102 km perfect aan.
Klokslag acht uur stonden er 9 velorijders en de inmiddels ‘vaste gast’ Nikkie bij de Trapperie. Na een korte briefing werd er via wat binnenweggetjes vaart gezet richting Blitterswijck.
Net voor Blitterswijck hadden we een klein obstakel in de route middels hoog water op een overstroomtraject gecreëerd i.v.m.: ‘Ruimte voor de Rivier’.
Schijnbaar was er donderdag toch wat veel regen gevallen.
In Blitterswijck aangekomen hebben we even een ode gebracht aan #wieiswout (Poels) vanwege zijn fantastische prestaties dit jaar.
Via de brug van Well naderden we al vrij snel de Duitse grens. We trokken door het gebied van de ‘gerdeneers’ met heide-potplanten vol in bloei. Dit leverde mooie paarse velden op met wat kleurschakeringen, perfecte seizoen-timing wat dat betreft.
Het ging verder via het Niersdal richting Straelen.
Klokslag 10 uur op de Markt in Straelen, bij de Italiaanse ijsmaker, genoten we buiten van een lekkere bak koffie. Helaas in de schaduw, maar dat mocht de pret niet drukken.
Na de koffie het peloton Straelen uitgeloodst om na zo’n 60 km op kop me wat naar achter te laten zakken. Verder heerlijk in de zon en met wat aangenamere temperaturen weer het Niersdal opgezocht. Langzaam maar zeker zag je het landschap wat glooiender worden. Toen we Hinsbeck naderden, hadden we lek. Marcel was de gelukkige.
Hadden we de laatste weken er niet over gehad dat we zo weinig lek gereden hadden dit seizoen? Helaas geldt dit niet voor vorige en deze week.
Na de reparatie konden we gelijk aan de bak. We naderden de voet van de “schreckliche Hübecker Berg”. Hier werd het peloton wat uit elkaar gereden, maar er werden ook wat Strava top tien-noteringen en zelfs een QOM genoteerd.
Boven was het dankzij het heldere weer en de gehakselde mais een mooi uitzicht over het Maasdal. De weg werd via kleine weggetjes richting Venlo vervolgd.
Daar ging het even niet volgens het boekje. Enkele hadden het vizier niet scherp op de navigatie, dit werd snel genoeg weer hersteld.
Nadat we de Maasbrug waren gepasseerd, roken we de stal en werd het tempo flink opgevoerd. Onderweg namen we afscheid van Frits, Huub, Nikkie en Pierre.
Een kleine groep nam nog even plaats op het terras van de Trapperie de Werkplats om daar nog te genieten van een welverdiend drankje.