Dit keer was het mijn beurt om een route uit te zetten en als wegkapitein te fungeren. De opdracht was Maaseik, 120 km en 12:30 terug.
21 juni was gepasseerd, de zon deed zijn best dus er werd voor de zomerse Maasroute naar Maaseik gekozen.
Omdat komende week de jaarlijkse Véloklub-fietsweek tegen de Franse Alpen op het programma staat, werd de ‘Parijs-Roubaix’-variant genomen, zodat de fietsen en mannen nog even flink getest konden worden.
Om half acht stond er een grote groep voor de Trapperie, ook de B-groep had half acht als vertrektijdstip. Een prima keuze gezien de te verwachten temperaturen.
Met 11 personen vertrok de A-groep richting Maasbree, binnendoor naar Baarlo en langs de Maas naar Kessel. Daar kwam het eerste obstakel: kermis. De route had -en dat wisten de mannen natuurlijk al van te voren- een hoog technisch karakter.
Er werd netjes langs de kermisattracties gemanoeuvreerd richting Neer. Het smalle pad en het bruggetje over het afwateringskanaal werden zonder problemen genomen. De gebruikelijke route binnendoor over landelijk gebied naar Buggenum lieten we links liggen. Daarvoor in de plaats smalle paadjes en door de dorpen Nunhem, Haelen, Horn, Beegden naar Heel. Hier weer een nieuw obstakel, men moest daar midden op de weg nog snel even een feesttent opbouwen. Hoe dan ook, we moesten een omweg improviseren.
In Wessem een nieuwe beproeving, over het terras naar de beruchte kasseienstrook ‘Maasstraat’. Menig zweetdruppel werd hier gelaten. En dan.., na Wessem de ‘slechte weg’ (WZN), deze had men niet aan zien komen, maar werd verder netjes genomen. Via een semi-gravelpad naar de blauwe ophaalbrug, bekend van “Kamp van Koningsbrugge”, naar Thorn. Men voelde al nattigheid, tijd om wat druk van de bandjes te laten was er niet. En jawel hoor eerst een vlak fietspad en dan doemt de beruchte kloosterberg op. Menigeen moest hier afhaken, stuiterend werden de hordes van Thorn genomen.
We passeerden de grens met België richting Kessenich, weer langs de Maas om daarna midden door Kinrooi verder te fietsen. In de verte doemde de toren van Maaseik op. In plaats van de kortste weg naar Maaseik werd gekozen voor een gravelpad langs de Maas richting Heppeneert. De mannen voor in het peleton werden getrakteerd op mooie plaatjes van overstekende paarden door de Maas.
Nog voor we Heppeneert bereikten, sloegen we 2x rechtsaf en kwamen we zonder over drukke wegen te moeten op de Markt in Maaseik uit. De hele markt stond vol met markkraampjes en het was er al behoorlijk druk.
Een voordeel voor ons was dat de horeca al vroeg open was deze zondag. Het lukte nog net om 2 tafels in de schaduw te bemachtigen. Er kon genoten worden van 2 bakken koffie van Alwin vanwege zijn verjaardag. Alwin nog proficiat en bedankt!
De koperen ploert deed aardig zijn best -misschien wel te goed- en zodoende was een route linea recta naar huis wel een goede optie.
Alwin had goede benen en nam de hele terugweg de koppositie op zich (ook daarvoor dank).
Aangekomen bij de Trapperie sloeg de klok half een en had ik exact 120 km op de teller. Nog even “afpilsen” met een koude cola en toen naar huis voor een frisse douche!