Het regende vanmorgen afmeldingen voor de rit van vandaag!
Niet alleen vakantiegangers, maar ook zorgen om het weer. Als eerste meldde onze wegkapitein zich om 6.15 uur af, omdat er regen op komst was. In allerijl werd door zeer velen de buienradar geraadpleegd.
Twijfelachtig vonden enkelen het en kropen weer dicht achter de “gebreide broek” in bed. Sommigen zagen regen aankomen en anderen zagen alleen een beetje miezer.
Buienradar heeft het lang niet altijd bij het rechte eind en mag dus ook best wel eens als “fake news zender” worden gezien.
Gelukkig waren er om 7.30 uur toch 4 renners die vanmorgen wel zin in een ritje hadden. Piet wierp zich op als nieuwe wegkapitein en stelde voor om de geplande rit naar Midden Limburg en Duitsland (Brüggen) van volgende week te doen, die hij afgelopen vrijdag nog geoefend had. Mocht het toch gaan regenen dan zouden we de route altijd nog kunnen inkorten.
Met deze geruststellende gedachte vertrokken we met droog weer, maar wel met een stevige wind op kop, richting Baarlo. Leuke binnen-door-weggetjes had Piet er vandaag weer in verwerkt. We fietsen nog geregeld over wegen, waar we nog nooit zijn geweest. Dat is de kracht van routemaster Piet.
Waar blijft de regen, vroeg het 4-tal zich alsmaar af. Rustig aan zei Sjaak, we moeten de weergoden niet gaan treiteren. Via Roermond reden we naar Linne, de mooie plaatsnamen Reutje en Etsberg en naar Station Vlodrop. Aan kop werd er om de ca. 15 km goed door gewisseld. Wanneer is er koffie vroeg Leon? Moeten we de route inkorten of afmaken, antwoordde Piet. Zeg het maar! De af en toe voelbare lichte miezer, stelde echt niks voor. De regenjasjes bleven vandaag in de achterzak. Route afmaken, zei iedereen en de koffie doen we wel in Brüggen in Duitsland dus.
Via het mooie Meinweg bosgebied reden we Duitsland in en bereikten na 80 km onze pauzeplaats het Eiscafé Venezia. De lekkere bak Duitse Kaffee ging er goed in.
Na de Kaffee vervolgden we de route naar het bekende Brachterwald (oud militair depot). Altijd lekker fietsen in dit prachtige natuurgebied. Daarna ging het richting de Witte Stein in Reuver om vervolgens door te rijden naar Tegelen en Steyl. Huub werd keurig netjes afgezet in Boekend en het resterende 3-tal arriveerde tegen 12.30 uur bij de Trapperie en dronken daar nog een lekkere goudgele rakker op een toch wel zeer mooie internationale fietsroute. Op deze manier bewezen we het ongelijk van de thuisblijvers. Piet gooide er in de groeps-app nog een schepje bovenop door te stellen: Watjes zijn jullie!
Piet bedankt voor deze mooie rit. Volgende week volgt een nieuwe verrassingsrit van Piet.
We zijn benieuwd!