Vandaag een mooi ritje richting Midden Limburg. Piet was vandaag de wegkapitein en verwelkomde deze zwoele zondagochtend 6 Véloklubleden en onze vaste gastrijder Robert uit Kepél.
De restanten van “Jumping Zaerem” waren nog duidelijk te zien. Plastic bekers en zowaar nog enkele betaalmunten werden in de zak gestoken, nadat ze van de paardenpoep waren schoon gemaakt. Hier kunnen we na afloop nog een lekkere consumptie van nuttigen. Alvast dank aan de milde verliezer van de muntjes.
Piet die Midden Limburg door zijn werk bij de PTT en later KPN als zijn broekzak kent, had weer een mooie rit in elkaar gesleuteld. “Piece-of-cake” voor hem.
Eerst richting Roermond door af en toe zeer verrassende nieuwe wegen voor de deelnemers. Opeens werd er LEK geroepen en was onze wegkapitein Piet weer eens het haasje.
Met zijn redelijk nieuwe fiets (schijfremmen en natuurlijk elektrisch schakelen) moet je ook met tubeless banden rijden. Dat doen de profs namelijk ook is het verhaal.
Of dit dan voor ons ook moet gelden, is maar de grote vraag. Piet pompte zijn band weer met zo’n 100 slagen op en toen weer verder.
Maar dit was helaas van korte duur. In de Roermond stond de achterband weer “op-de-sök”. Dan toch maar de melk uit de buitenband soppen en dan een binnenbandje erin leggen. Of misschien andere melk gebruiken Piet?! Waarschijnlijk heeft er magere melk in gezeten in plaats van volle melk.
Daarna ging het met de banden gelukkig goed vanmorgen. Via St. Odiliënberg ging het naar Montfort, waar onze grote vriend Max Verstappen is opgegroeid en hij zijn eerste skelterrondjes heeft gemaakt. Hierna doorkruisten we de mooie plaatsjes Slek en Gebroek. Sommigen hadden er nog nooit van gehoord. Na Gebroek op naar Ohé en Laak, waar Piet de koffieplek aan het water had gepland. Helaas nog niet open en dat met dit schitterende weer. Dan maar door naar Maasbracht waar we door de bazin van een donkerbruin café met open armen werden ontvangen. Lekker in de schaduw op het terras en Alwin in de zon, want die kan nog wel een donkerder tintje gebruiken.
De koffie was perfect, maar door het vele oponthoud van de bandenwissel hebben we maar 1 koffie genuttigd en toen maar weer verder via Wessem, Heythuysen en Roggel.
Dit ging allemaal vliegensvlug, want de goed opgewarmde Alwin hield er een strak tempo op na en liet zich niet verdringen van de kop.
Via Egchel en Koningslust arriveerden we na 124 km bij het terras van de Sevewaeg. Bij de Trapperie waren ze nog steeds bezig om de zaak en terras weer in orde te krijgen. Maar bij de Sevewaeg was het ook heel gezellig en konden we nog met plezier terugkijken op een heerlijke rit door het zeer waterrijke Midden Limburg.
De grootste domper van deze morgen kregen we nog van de Sevewaeg ober te horen want, de gevonden Jumping Zaerum muntjes waren vandaag niet meer geldig.
Dat hebben wij weer dachten de eerlijke vinders. Piet bedankt voor deze mooie rit van vanmorgen.