Op deze Vaderdag zondagmorgen stonden er om 7.30 uur toch 8 renners klaar om de rit naar Brabant te maken. Van deze 8 waren er 7 vaders bij en 1 persoon, die hier nog hard
voor aan het “oefenen” is (haha).
Ondergetekende wegkapitein feliciteerde de 7 vaders en deed verder een korte briefing.
Het weer beloofde niet al teveel goeds, want er zou wel een buienfront van West naar Oost overtrekken en er stond een krachtige zuidwesten wind!
We vertrokken toch met goede moed naar het Brabantse Land, waaronder het Leenderbos en natuurgebied de Malpie, dat ligt tussen Valkenswaard en Borkel & Schaft.
Sevenum werd verlaten en werd er koers gezet naar Kronenberg, Helenaveen en Neerkant.
Via Heusden fietsten we tussen de plaatsen Asten en Someren door.
Daarna door de mooie “Herbertus bossen” van Someren, waar de typisch Brabantse boerderijtjes veelal te zien zijn.
Erg mooi dus! Daarna gingen we naar Sterksel en Leende, maar lieten daarna toch het eerste gedeelte van het Leenderbos links liggen. In de testrit van vorige week, bleek namelijk dat hier grote gedeeltes van de fietspaden nog onder water staan.
Het hoger gelegen gedeelte van het Leenderbos was wel goed en met droge voeten te fietsen. Prachtige fietspaden en nog niet druk door het nog vroege tijdstip.
Hoge snelheid kun je er niet maken, maar dat kwam goed uit, want ons koffieadres zou pas om 10.00 uur open gaan. Na de Venbergse Watermolen, waar het mooie riviertje de Dommel doorheen stroomt, begonnen we aan de fietspaden door het Malpie natuurgebied van Valkenswaard.
Een prachtig bos- en heidegebied met talrijke kleine en grote vennen.
Na dit zeer mooie Malpie natuurgebied, waren we na ruim 65 km fietsen toch wel toe aan een lekker bakske Brabantse koffie, zoals ze dat in Brabant zeggen.
Die werd natuurlijk gevonden en wel bij fietscafé en restaurant De Zwaan in Borkel.
Terrasweer was het vandaag helaas niet en dus namen we binnen plaats aan een mooie 8- persoonstafel.
De bediening was prima en de koffie en voor sommigen ook nog gebak smaakte voortreffelijk.
Na afloop bedankten we ze door in hun eigen taal aan te spreken met: Houdoe en bedankt!
Na deze pauze, fietsten we achter het plaatsje Schaft door het natuurgebied “Langbosch” naar Soerendonk. De strakke wind van vanmorgen hadden we nu gelukkig wel mee, maar
wat we nu tegen hadden waren de regenbuitjes. Ook tijdens onze pauze was er ook al behoorlijk wat regen gevallen, waardoor de weg kletsnat was en we natter werden van het opspattende water dan van de regen zelf. Echter niemand maalde hierom. Hoort er af en toe
helaas bij!
Na Soerendonk ging het naar Maarheeze en Ospeldijk. Het tempo ging, mede door de strakke rugwind, geregeld richting de 40 km/u aan, waardoor de wegkapitein toch af en toe moest ingrijpen.
Na Ospeldijk via Meijel en Grashoek, waar op de “Col-du-Struuk” nog met de krachten werd gesmeten. Onze Italiaanse paardenman Kim was veruit de sterkste renner vandaag en dus ook op deze Col.
Na 122 km bereikten we tegen 12.30 uur ons eindpunt “Werkplats De Trapperie”. Vier personen namen nog even plaats op het lekker met kachels verwarmde terras om er nog een consumptie te nuttigen.
De andere vier vaders gingen direct naar huis, want ze konden niet wachten om door het thuisfront goed verwend te worden. Hopelijk is ze dat ook gelukt.
Ondanks het mindere voorjaarsweer hebben we toch een geslaagde fietsmorgen beleefd.